مقایسه الگوی قاعدگی و کیفیت زندگی در زنان توبکتومی شده و زنان بدون توبکتومی

بستن لوله های رحمی روشی توصیه شده جهت زنانی است که خانواده خود را تکمیل نموده اند. وجود اختلالات قاعدگی در این روش یک موضوع قابل بحث برای چندین دهه می باشد. هدف این مطالعه مقایسه الگوی قاعدگی و کیفیت زندگی در زنان توبکتومی شده و بدون توبکتومی می باشد. این مطالعه یک کوهورت گذشته نگر است که بر روی 150 نفر از افراد توبکتومی شده و 150 نفر از افرادی که از کاندوم به عنوان روش پیشگیری استفاده می کردند انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی ساده در 8 مرکز بهداشتی درمانی تحت پوشش مرکز بهداشت شهرستان رودسر بین سال های 92-1391 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه شامل سوالات در مورد ویژگی های دموگرافیک، قاعدگی و زایمان و پرسشنامه SF-12 جهت ارزیابی کیفیت زندگی بود. تحلیل آماری این مطالعه با استفاده از SPSS -16 انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های کای دو و تی تست استفاده شد.
بی نظمی قاعدگی در زنان توبکتومی شده ((%19/3) 29 نفر) به طور معناداری بیشتر از زنان بدون توبکتومی ((%9/3) 14 نفر) بود (0 2 / 0 = p) و طول مدت خونریزی قاعدگی در زنان توبکتومی شده به طور معناداری بیشتر از زنان بدون توبکتومی مشاهده شد (0 3 / 0 = p). همچنین طول مدت سیکل قاعدگی در زنان توبکتومی شده به طور معناداری کمتر از زنان بدون توبکتومی بود (0 1 / 0 = p). در تحلیل نمرات پرسشنامه ک یفیت زندگی تفاوت معنا داری بین گروه ها در هر دو بعد جسمی و روانی وجود داشت (0 001 / 0 > p).
در این مطالعه مشاهده گردید که تغییرات الگوی قاعدگی با کاهش کیفیت زندگی در زنان ارتباط دارد. بنابراین باید توسط ارائه دهندگان خدمات سلامت در مورد این روش ها مشاوره صورت گیرد.