حق تشریع امام در دو راهی نفی و اثبات

برخی اندیشمندان امامیه بر پایه مستنداتی از عقل و نقل، حق تشریع را از امام نفی کرده و نقش امام را تنها مبلغ شریعت دانسته اند؛ مستنداتی نظیر آیات نخستین سوره مبارکه «نجم»، آیات و اخباری که از بیان تمامی احکام در کتاب خدا حکایت دارد، ادله ای که از کامل شدن دین در عصر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم خبر می دهد، احادیثی که از املای احکام توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر امیرالمومنین علیه السلام پرده برمی دارد، احادیثی که ائمه علیهم السلام فرموده اند با نظر خود چیزی نمی گویند و سایر ادله ای که مجالی برای تشریع امام باقی نمی گذارد. نوشتار پیش رو، به مهم ترین براهین نفی این مقام از دیدگاه برخی صاحب نظران پرداخته و در نهایت، ناکارآمدی آن را به اثبات رسانده است.