بازنمایی هویت دینی کاربران فعال ایرانی در شبکه ی اجتماعی گوگل پلاس

در عصر پسامدرن، شبکه های اجتماعی به عنوان یکی از ابزارهای هویت یابی به شمار می آیند. فضای مجازی به طور عام و شبکه های اجتماعی به طور خاص، حوزه های عمومی ای هستند که در آن افراد از طریق مفاهمه و استدلال، مجموعه ای از شناخت ها، ارزش ها و احساسات دینی خود را به نمایش می گذارند.
شناخت نحوه ی بازنمایی هویت دینی کاربران فعال ایرانی در شبکه ی اجتماعی گوگل پلاس هدف اصلی مقاله را تشکیل می دهد. در این پژوهش سعی شده است در خصوص هویت دینی و گونه شناسی آن در فضای مجازی، از رویکردی تلفیقی که دربرگیرنده ی تئوری ساخت یابی گیدنز، نظریه ی هویت اجتماعی تاجفل و ترنر و تئوری پیتر برگر است، بهره گرفته شود تا مشخص شود: کاربران ایرانی که به طور مستمر در شبکه ی اجتماعی گوگل پلاس حضور دارند، چه مولفه هایی از هویت دینی را در صفحه ی کاربری خود بازنمایی می کنند؟ این مولفه ها به کدام نوع از هویت دینی (سنتی یا بازاندیشانه) تعلق دارد؟
در پژوهش حاضر، منظور از هویت دینی «تعریف فرد از خود، بر اساس داشتن تعلق نسبت به دینی خاص، به همراه ملاحظات ارزشی و احساسی مترتب با آن» است و دو نوع از هویت، «هویت سنتی» و «هویت بازاندیشانه»، از یکدیگر تفکیک شده اند تا با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، محتوای پست های کاربران ایرانی که روزانه بیش از سه پست با دیگر اعضا به اشتراک می گذارند و بیشتر از هزار کاربر آن ها را دنبال می کنند، تحلیل شوند.
نتایج پژوهش نشان می دهد که کاربران فعال شبکه ی اجتماعی گوگل پلاس دارای هویت بازاندیشانه هستند و کمتر در پست های خود بعد شناختی هویت دینی خود را بازنمایی می کنند و بیشتر بر بعد احساسی و ارزشی هویتی خود تاکید دارند.