بررسی قابلیت حدس علایم ایمنی با توجه به ویژگی های علایم شناختی در یکی از صنایع پتروشیمی

تابلوهای ایمنی اطلاعات را در قالب دستورالعمل های مربوط به مخاطرات و آسیب های صنعت فراهم می کنند. این تابلوها به شرطی می توانند موثر واقع شوند که طراحی آن ها منطبق با اصول ارگونومی و براساس ویژگی های شناختی طراحی باشد. هدف این مقاله، بررسی ارتباط ویژگی های شناختی تابلوها و قابلیت حدس، و تدوین یک مدل رگرسیونی برای آن بوده است.
این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 100 نفر از شاغلین یک صنعت پتروشیمی صورت گرفت. جهت جمع آوری داده ها از یک پرسش نامه 3 بخشی استفاده شد: بخش اول اطلاعات دموگرافیک، بخش دوم ویژگی های شناختی طراحی تابلوها و بخش سوم آزمون قابلیت حدس. سپس برای ارتباط ویژگی های شناختی با قابلیت حدس علایم، یک مدل رگرسیونی ارایه گردید.
میانگین و انحراف معیار برای قابلیت حدس کل تابلوهای آزمون به ترتیب 73/63 و 36/4 به دست آمد. ویژگی «آشنایی» کمترین امتیاز (15/49) را به خود اختصاص داد. ویژگی های «نزدیکی معنایی» (390/0 =β) و «معنی داری» (369/0=β) بیشترین ارتباط را با قابلیت حدس علایم ایمنی داشت.
براساس نتایج این مطالعه جهت افزایش قابلیت حدس علایم ایمنی (73/63) به حداقل میزان استانداردهای موجود، استفاده از اصول طراحی ارگونومیک تابلوها و آموزش ضروری است تا ویژگی های شناختی و به ویژه بعد «آشنایی» با کمترین امتیاز و دو بعد «معنی داری» و «نزدیکی معنایی» با بیشترین امتیاز، ارتباط ثر با قابلیت حدس علایم را تعدیل نماید. مدل رگرسیون ارایه شده برای این صنعت می تواند در مطالعات آینده برای پیش بینی قابلیت حدس تابلوهای ایمنی مورد استفاده شود.