ارزیابی آزمون گاما و منحنی های اندرو به منظور تخمین مقدار رسوب معلق حوزه های آبخیز جنوب و جنوب شرقی دریای خزر

تخمین رسوب خروجی از حوزه های آبخیز از اهمیت بالایی در مدیریت آبخیزها برخوردار می باشد. گستردگی حوزه ها و کمبود ایستگاه های سنجش رسوب باعث شده تا به منظور تخمین رسوب از روش های متفاوتی استفاده نمایند. در این تحقیق 42 ایستگاه رسوب سنجی جنوب و جنوب شرقی دریای خزر با دوره های آماری بیش از 20 سال انتخاب گردید. سپس با ترسیم منحنی سنجه رسوب برای ایستگاه مذکور با استفاده از داده های رسوب و دبی اندازه گیری شده، مقدار رسوب معلق روزانه با استفاده از دبی روزانه محاسبه، و مقدار رسوب متوسط سالانه محاسبه شد. با استفاده از آزمون گاما، 14 متغیر موثر بر تولید رسوب به 5 متغیر اصلی کاهش داده شد و ایستگاه های مذکور با استفاده از منحنی های اندرو در 4 گروه همگن قرار گرفتند. برای هر گروه همگن و برای کل ایستگاه ها با 5 عامل اصلی انتخاب شده، مدل رگرسیونی برای تخمین میزان متوسط رسوب معلق سالانه تهیه شد و از نمایه های آماری RE، RBIAS و RRMSE برای ارزیابی مدل ها استفاده شد. نتایج نشان داد که برای گروه همگن یک، مدلی ارائه نشد. مدل های گروه های همگن 2 تا 4 دارای دقت مناسبی بوده و مدل گروه 4 با مقادیر RE، RBIAS و RRMSE به ترتیب 29، 12 و 35 درصد برای مرحله ی واسنجی 19، 12 و 25 درصد برای مرحله ی اعتبارسنجی دارای بهترین عملکرد است و مدل واحد برای تمام ایستگاه ها خطای بالایی دارد. همچنین دبی اوج با دوره بازگشت دو ساله بیش ترین تاثیر را در میزان متوسط رسوب معلق سالانه دارد.