بررسی اثر زاویه سر مته بر افزایش دما حین سوراخکاری استخوان فک به کمک روش اجزای محدود

افزایش بیش از حد دما حین سوراخکاری استخوان فک جهت کاشت ایمپلنت های دندانی منجر به آسیب رساندن به بافت استخوان اطراف می گردد. از جمله عوامل اثرگذار بر این افزایش دما می توان به پارامترهای هندسی مته های جراحی اشاره نمود که زاویه سرمته یکی از آن ها می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین زاویه مناسب سرمته بر مبنای ایجاد کمترین افزایش دما جهت انجام سوراخکاری استخوان فک حین عمل کاشت ایمپلنت های دندانی بود.

در این پژوهش از نرم افزار تحلیل اجزای محدود DEFORM-3D Ver 6/1 جهت سوراخکاری استخوان کورتیکال فک پایین استفاده گردید. برای این کار سه مته با زوایای مختلف سرمته70، 90 و 118 درجه در این نرم افزار طراحی شدند. مدل سازی سه بعدی فک پایین نیز با استفاده از تصاویر سی.تی.اسکن و به وسیله نرم افزار MIMICS 10/01 انجام شد. جهت قرارگیری مته روی مدل فک یک دندان از بخش انتهایی مدل توسط نرم افزار CATIA V5R19 برداشته شد. در نهایت مدل فک مورد نظر جهت انجام تحلیل فرایند سوراخکاری با فرمت STL وارد نرم افزار DEFORM-3D Ver 6/1 گردید.

در پایان این شبیه سازی ها نمودارهای بیشترین دمای تولید شده در بافت استخوان فک حین سوراخکاری آن و همچنین میانگین دماها به دست آمد. مشاهدات نشان داد که مته با زاویه نوک 70 درجه با میانگین دمایی معادل 4/75 درجه سانتیگراد کمترین میزان افزایش دما را در بافت استخوان مجاور خود به نسبت زوایای 90 و 118 درجه با میانگین های دمایی به ترتیب معادل با 1/ 81 و 4/ 93 درجه سانتیگراد پدید آورده بود.

از نتایج این تحقیق مشخص شدکه سرمته با زاویه 70 درجه برای انجام عمل سوارخکاری استخوان فک از نظر کمترین میزان افزایش دما، جهت کاشت ایمپلنت های دندانی، نسبت به زوایای بیشتر سرمته مناسب تر است.