نقش واسط های سلامت عمومی، پرخاشگری و خطرپذیری در پیش بینی رفتار رانندگی

هدف پژوهش حاضر، پیشنهاد مدلی برای رفتار رانندگی است که این مدل رابطه بین مولفه های روا نشناختی (خودکارآمدی، تیپ A شخصیتی، ابرازوجود، سلامت عمومی، پرخاشگری و خطرپذیری) و رفتار رانندگی را بررسی می کند. برای ارزیابی مدل پیشنهادی، از روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر استفاده شد. جامعه آماری کلیه رانندگان شهر تهران بود که از بین آنها 426 نفر (150 نفر خانم و 276 نفر آقا) به صورت تصادفی خوش های چند مرحل های انتخاب شدند. ابزا رهای استفاده شده در این پژوهش پرسش نامه رفتار رانندگی منچستر، پرسش نامه سلام تعمومی، پرسش نامه پرخاشگری، پرسش نامه خطرپذیری، پرسش نامه خودکارآمدی عمومی، پرسش نامه تیپ A شخصیتی و پرسش نامه ابرا ز وجود را شامل می شوند. نتایج بررسی ها نشان میدهند که مدل ارزیابی شده با داده ها برازندگی خوبی داشت. با توجه به مدل ارائه شده و نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر، متغیرهای سلام تعمومی(23 درصد، p<0/001)، خودکارآمد(35 درصد،p<0/001) ابراز وجود (19 %، p<0/001)، پرخاشگری) 13 %-، p<0/01) و خطرپذیری (%16، p<0/05) در پیش بینی رفتار رانندگی معنادار شدند. ولی مسیر متغیر تیپ A شخصیتی) 08 %(معنادار نشد و همچنین رابطه معکوسی بین متغیرهای پرخاشگری و خطرپذیری با رفتار رانندگی به دست آمد.
نتایج تحقیق نشان داد که مولف ه های روا نشناختی و شخصیتی با رانندگی رابطه معناداری دارند.