مقایسه دو روش بی حسی نخاعی مدین و پارامدین جهت عمل جراحی سزارین

بی حسی نخاعی یکی از شای عترین تکنی کهای بی حسی برای عمل سزارین است و معمولا با دو روش مدین و پارامدین انجام می شود که روش مدین شای عتر است. هدف این مطالعه مقایسه متغیی رهای کلی دو روش بی حسی داخل نخاعی حین عمل جراحی سزارین الکتیو بود.
این کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی 150 زن باردار 15 - 45 ساله انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به گروه بی حسی نخاعی با روش مدین یا پارامدین وارد شدند. علائم حیاتی قبل و بعد از بی حسی ثبت گردید. فراوانی برادیکاردی و افت فشا رخون، بروز تهوع و استفراغ، میزان مصرف افدرین و آتروپین، سطح بی حسی، سردرد پس از پارگی دورا و مدت زمان ریکاوری ثبت و بررسی شد.
دو گروه از نظر سن، وزن و ایندکس توده بدن مشابه بودند. سایر متغیرهای دو گروه تفاوت معن یداری نداشتند) 05 / p<0 (. با وجود اینکه در گروه پارامدین سطح بی حسی بالاتری نسبت به گروه مدین) 002 / P=0 (ثبت شد ولی به طور غیر مترقب های میزان تهوع و استفراغ در بیماران گروه مدین بیشتر از گروه پارامدین) 007 / P=0 (بود که این اختلا فها معن یدار بودند. از نظر متغیرهای مختلف دو روش شباهت زیادی داشتند. اما به دلیل کمتر بودن تهوع و استفراغ و سطح بی حسی بالاتر، روش پارامدین روشی مطلوب برای بی حسی نخاعی جهت عمل جراحی سزارین م یباشد که خصوصا در موارد وضعیت آناتومی مشکل این روش سهولت بیشتری را تآمین می نماید.