اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر افسردگی

رفتار درمانگری دیالکتیکی درمانی نوپاست که در مراکز علمی معتبر جهان بسیار مورد توجه و کاربرد برای فوریت ها و مداخله در بحران ها و درمان بیماران آشفته و اختلال های پیچیده قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی در درمان بود.
پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با دو گروه آزمایشی (رفتار درمانی دیالکتیک) و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، مشتمل بر کلیه مادران کودکان مبتلا به اختلالات روانی با تشخیص اختلال افسردگی بودند. نمونه پژوهش شامل 16 آزمودنی (دو گروه 8 نفره) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش در سه مرحله پیش از شروع درمان، مهارت آموزی گروهی و پیگیری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه ی افسردگی بک بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تی برای نمونه های همبسته مورد تحلیل قرار گرفت.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای رفتاردرمانی دیالکتیک در متغیر افسردگی تفاوت معنی دار وجود دارد (001/0p<).
برنامه رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوه ی گروهی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در سطوح گروه های هدف مراکز روان درمانی قرار گیرد و به کاهش افسردگی درمانجویان کمک نماید.