بررسی ارتباط سلامت جنسی و روش های پیشگیری از بارداری در زنان

اختلال جنسی ناشی از وسایل پیشگیری از بارداری موجب به خطر افتادن سلامت جنسی افراد می شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت جنسی و روش های پیشگیری از بارداری در زنان انجام شده است.
این پژوهش به شکل توصیفی- تحلیلی در سال 1393 انجام شد. جامعه پژوهش 198 زن مراجعه کننده به چهار مرکز بهداشتی- درمانی شهری ارومیه با روش نمونه گیری تصادفی بودند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش یک پرسشنامه استاندارد و مشتمل بر سه قسمت ذیل بود: 1) مشخصات فردی و اجتماعی؛ 2) رضایت جنسی؛ و 3) عملکرد جنسی. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون های کای دو، ضریب همبستگی، پیرسون، تی تست و ANOVA) تحت نرم افزار SPSS (ویرایش 22) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. همچنین سطح معنی داری 05/ 0 =p در نظر گرفته شد.
میانگین سنی زنان 01/ 7 ± 89 /29 بود. هم چنین میانگین نمره عملکرد جنسی و میانگین نمره رضایت جنسی زنان به ترتیب 73 /6 ± 99/ 20 و 10 /16 ± 93/ 35 بود. براساس آنالیز واریانس انجام گرفته، ابعاد عملکرد جنسی با روش های پیشگیری از بارداری رابطه معنی دار داشته است. نتایج آزمون آماری نشان داد که بین روش پیشگیری از بارداری و رضایت جنسی ارتباط آماری معنی داری وجود دارد (00/ 0= p). روش طبیعی کم ترین و آمپول های ترکیبی بیش ترین اختلال جنسی را ایجاد کرده بود. همین طور زنان با روش پیشگیری طبیعی دارای بیش ترین رضایت جنسی و مصرف کنندگان آمپول دارای کم ترین رضایت جنسی بودند.
در مطالعه حاضر بیش ترین روش مورد استفاده در پیشگیری از بارداری در زنان به ترتیب روش طبیعی و قرص های ترکیبی بود. یافته ها نشان داد که روش های پیشگیری از بارداری، به خصوص روش های هورمونی نظیر آمپول های ترکیبی، می توانند بیش ترین تاثیر را بر سلامت جنسی زنان داشته باشند. بر این اساس، آموزش مشاوران تنظیم خانواده برای کمک به زنان در انتخاب روش مناسب با در نظر گرفتن تاثیر این روش ها بر رضایت جنسی و عملکرد جنسی آن ها قابل پیشنهاد است.