پنومونی آبله مرغانی نوزادی، درمان با جایگزین نمودن سورفاکتانت

آبله مرغان نوزادی، ثانوی به عفونت حواشی تولد در مادر می باشد که در صورت عدم درمان در 30% موارد خطر مرگ به دنبال دارد. درمان شامل ایزولاسیون و تجویز آسیکلوویر و ایمیون گلوبولین داخل وریدی است. هدف از گزارش این مورد، درمان نارسایی تنفسی ناشی از آبله مرغان با سورفاکتانت است.
معرفی بیمار: نوزاد پسر هفت روزه ای است که به دلیل دیسترس تنفسی و ضایعات منتشر پاپولووزیکولر در بیمارستان کودکان امیر کلا بابل در اردیبهشت 1391 بستری شد. مادر وی چهار روز پیش از زایمان سابقه آبله مرغان داشت. آسیکلوویر و آنتی بیوتیک های وریدی برای وی شروع شد. روز دوم بستری به دلیل پنومونی شدید و نارسایی تنفسی اینتوبه شد و به ونتیلاتور متصل گردید و سورفاکتانت داخل تراشه در دو دوز مجزا به دلیل نیاز به تنظیم بالای ونتیلاتور تجویز شد. نوزاد پس از 14 روز با حال عمومی خوب ترخیص شد.
تجویز سورفاکتانت در نارسایی تنفسی ناشی از پنومونی آبله مرغان می تواند در درمان نارسایی تنفسی آنها مفید باشد.