بررسی شیوع و تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی در مبتلایان به پنومونی پلی باکتریال

پنومونی باکتریال از مهمترین عوامل مرگ و میر بوده و تشخیص عامل اصلی به خصوص در موارد پلی باکتریال و اتخاذ درمان مناسب مشکل است. هدف از انجام این پژوهش تعیین عوامل مسبب پنومونی پلی باکتریال و تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی آن ها در بیماران دارای عفونت دستگاه تنفس تحتانی بود.
پرونده 167 بیمار که از فروردین 1389 تا اسفند 1391با علایم عفونت دستگاه تنفس تحتانی در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) شهر تهران بستری شده بودند، به صورت مقطعی و گذشته نگر بررسی شد. از بیماران، نمونه برونکوآلوئولار لاواژ گرفته شده و از لحاظ وجود باکتری عامل، الگوی پلی باکتریال و مقاومت دارویی بررسی شده بود. همچنین وجود مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مولد بیماری سل نیز بررسی شد.
از مجموع 167 بیمار (62 زن، 105 مرد)، 90 نمونه از نظر وجود عامل پاتوژن باکتریال مثبت و 77 مورد منفی بود. فراوانی پنومونی در مردان با زنان به لحاظ آماری تفاوتی نداشت. 117 ایزوله باکتریایی از 15 گونه باکتری مختلف به دست آمد. مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (25%)، سودوموناس آئروژینوزا (15%) و استافیلوکوکوس اورئوس (14%) بیشترین فراوانی را داشتند. 72% موارد پنومونی مونوباکتریال و بقیه پلی باکتریال (23% دی باکتریال و 5% تری باکتریال) بودند. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آموکسی سیلین و کمترین به ونکومایسین بود.
شیوع پنومونی با افزایش سن رابطه مستقیم داشته و عوامل اتیولوژیک آن متنوع است. منفی شدن درصد بالایی از نمونه ها به احتمالی مربوط به باکتری های سخت رشد، عوامل ویروسی، آنتی بیوتیک درمانی است. با توجه به میزان بالای مقاومت به مواد ضد میکروبی مانند آسینتوباکتر، تعیین الگوی حساسیت ضد میکروبی بیماران پنومونی ضروری است.