بررسی اثر افزایش حلال و دمولسیفایر در گوگردزدایی از کاستیک واحدهای مرکاپتان زدایی

در این پژوهش، جداسازی گونه های دی سولفیدی از کاستیک مصرفی واحدهای مرکاپتان زدایی در مقیاس آزمایشگاهی و اشل آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرارگرفته و تاثیر افزایش دمولسیفایر با استفاده از آزمایشات معمول بر روی متغیرهای مختلف نظیر نوع، غلظت و نیز بررسی اثر حلال و زمان در کارآیی گوگردزدایی از کاستیک بررسی شده است. نتایج حاصل بازده بالایی در بازیابی سود مصرفی با غلظت بهینه دمولسیفایر و حلال را نشان می دهد. افزایش دمولسیفایر، باعث کاهش بیشتر ترکیبات گوگردی در کاستیک تا حدود ppm 20 شده است. در این فرآیند بهترین حلال جهت گوگردزدایی از کاستیک، حلالی با ساختار نزدیک به برش اصلی با میزان کم گوگرد می باشد. بدین ترتیب محلول کاستیک مصرفی قابلیت استفاده مجدد را خواهد داشت. این امر سازگار با محیط زیست و به لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه خواهد بود.