بررسی مدل های ارزشگذاری سهام با رویکرد دستیابی به مدل بهینه در صنعت بانکداری ایران

رزشیابی دانشی است که به کمک آن می توان کلیه عوامل موثر بر جریان نقدی شرکت ها را مدل سازی و با تنزیل جریان های نقدی شرکت، قیمت ذاتی سهام را تعیین کرد. مدل ارزشیابی، کلیه فرآیندهای مالی شرکت را شبیه سازی می کند. بنابراین، سرمایه گذاران می توانند به کمک آن، تاثیر نسبی گزارش ها بر قیمت ذاتی سهام را محاسبه کرده و معاملات خود را با توجه به سود مورد انتظار انتظام دهند. مدیران هم می توانند تاثیر تصمیمات خود را پیش از عملی کردن آن، اندازه گیری کرده وبیش ترین ارزش را عاید سهامداران کنند. کارایی بورس های معتبر دنیا ریشه در نهادهایی دارد که معاملات عمده خود را بر مبنای ارزشیابی های دقیق صورت می دهند بنابراین، با توجه به اینکه صنعت بانکداری ایران بخش قابل توجهی از حجم سرمایه بورس را به خود اختصاص داده است، ارزشگذاری صحیح این سهام از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. این پژوهش به معنادار بودن یا نبودن تاثیر به کارگیری روش های مختلف ارزشگذاری در به دست آوردن ارزش ذاتی سهام بانکهای خصوصی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، پرداخته است. شواهد تجربی گویای آن است که مدل تنزیل جریان نقد عملیاتی بیشترین ضریب همبستگی را با قیمت واقعی سهام نشان می دهد. بنابراین این مدل می تواند به عنوان مدل بهینه در این صنعت مورد توجه قرار گیرد.