جهانی شدن، دین و الهیات تسلیمی در روابط بین الملل

مفهوم الهیات تسلیمی با تبدیل رئالیسم خام به رئالیسم انتقادی و پیش کشیدن مساله سقوط و نجات و ربط آن با جامعیت دین در فرایند جهانی شدن مورد قبض و بسط قرارگرفته است. الهیات تسلیمی با وجه تمایز خاصی از پلورالیسم دینی، شمول گرایی و دیگر قرائت های دینی تعریف شده است؛ بدین قرارکه فارغ از اسامی و ظواهر مادی، تمکین و تسلیم در برابر یک اراده برتر و حق، ملاک رستگاری و نجات است نه یک دین خاص. البته نجات و رستگاری در عین پیوستگی، دو مقوله جدا از هم م یباشند که ارتباطی طولی با هم دارند. همچنین در بین ادیان و مکاتب موجود، همسانی وجود ندارد. یک دین، جایگاهی برتر، بهتر و جامع تری به نسبت دیگر ادیان و مکاتب داراست. از طرفی انسان هایی که وضعیت و امکان پذیرفتن یک دین جامع و برتر داشته اند و به آنها عرضه شده یا تمهیدات و بستر لازم و کافی برای رسیدن به حق در اختیارشان قرار داده شده است، بیشتر از دیگران درمعرض پاسخ گویی و سقوط می باشند. در نهایت الهیات تسلیمی برآن است تا در فرایند جهانی شدن، فضایی برای درک اصول راستین معارف دینی فراهم نماید. سوال اصلی مقاله این است که جهانی شدن چه تاثیری بر الهیات تسلیمی داشته است؟ فرض اصلی مقاله نیز بر این استوار است که جهانی شدن در حوزه دین، امکان و زمینه تاثیرگذاری الهیات تسلیمی به گفتمان واحد و وحدتبخش را بین ملتها فراهم می کند. هدف این مقاله بررسی ارتباط الهیات تسلیمی با پلورالیسم دینی در پروسه جهانی شدن می باشد. جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است.