بازشناسی گفتمانی هویت شاهی در ایران باستان

جستار این مقاله بازشناسی هویت شاهی در اندیشه سیاسی ایران باستان با استفاده از رهیافت تحلیل گفتمان است. شالوده اندیشه سیاسی ایران باستان بر قائده نظم آسمانی و الگوی سامان سیاسی استوار است که تمشیت امور مردم بر این اساس به عهده شاه آرمانی به عنوان عامل اجرای نیات آرمانی است. شاه در ایران باستان کامل ترین مردم و نماینده خدایان در زمین، قوانین آسمانی را اجرا می نماید. این مقاله به این سوال می پردازد که سازه های هویت شاهی آرمانی در ایران باستان چگونه باید باشد تا آرمان شهر ایرانی را طوری رهبری نماید که جامع های قابل زیست و نمونه اعلای بهشت فرجامین باشد؟ فرضیه مقاله این است که این هویت از طریق نشانه هایی چون: فره، نژاد، عدالت و راستی، دین داری و پرهیزکاری، خویش کاری، خرد و عقلانیت، اقتدار و شجاعت، تعلیم و تربیت و آراستگی مفصل بندی شده و حول محور دال مرکزی، یعنی شاه به عنوان نماینده خدایان در روی زمین تثبیت شده اند.