اثر مصرف کودهای پتاسیم بر صفات فیزیولوژیک و تجمع کادمیم در دانه دو رقم گندم دوروم (Triticum turgidum ssp. durum (Desf.) Husn.)

کودهای پتاسیم، جذب و تجمع کادمیم در گیاه را در خاک های آلوده به کادمیم کاهش می دهند. به منظور بررسی نقش پتاسیم در کاهش اثر نامطلوب کادمیم در دو رقم گندم دوروم (بهرنگ و یاواروس)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سطوح تیماری مختلف شامل شاهد، 20 میلی گرم کادمیم بر کیلوگرم خاک (از منبع کلرید کادمیم)، 20میلی گرم کادمیم بر کیلوگرم خاک به همراه دو سطح 300 و450 میلی گرم پتاسیم بر کیلو گرم خاک از منبع سولفات پتاسیم و دو سطح 30 و 45 میلی گرم پتاسیم بر کیلو گرم خاک از منبع نانو کلات پتاسیم 27 درصد، در سال 1391 در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اجرا گردید. نتایج نشان داد که کادمیم به تنهایی باعث کاهش عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص کلروفیل، محتوای آب نسبی، هدایت روزنه ای، محتوی کلروفیل کل و محتوای پتاسیم دانه هر دو رقم (به ترتیب 72، 50، 22، 23، 57، 30 و 53 درصد) گردید، ولی میزان کادمیم دانه را به میزان 13 برابر افزایش داد. مصرف پتاسیم همراه با کادمیم به ویژه در سطوح 30 و 300 میلی گرم پتاسیم، به ترتیب از منابع نانوکلات پتاسیم و سولفات پتاسیم، منجر به کاهش اثرات نامطلوب ناشی از کادمیم بر صفات زراعی و فیزیولوژیک گردید و به ویژه محتوای کادمیم دانه را در مقایسه با تیمار کادمیم (به تنهایی) کاهش داد. براساس یافته های این پژوهش، پتاسیم نقش بسیار مهمی در بهبود رشد گیاه و کاهش تجمع کادمیم در دانه های دو رقم گندم مورد ارزیابی داشت.