راهبرد های بهینه ی دفاع از سامانه های حساس با وجود اهداف مجازی و رویکرد قابلیت اطمینان

امروزه دفاع از مناطق و منابع حساس، یکی از سیاست های کلان بقای دولت ها محسوب می شود و برای رسیدن به این هدف، به کارگیری راهبرد های آگاهانه و مفید لازم و ضروری است. در این تحقیق، نمونه سازی برای بهینه یابی سرمایه گذاری حفاظت از سامانه های حساس در نظر گرفته شده است که در این سامانه ها، مدافع با توجه به محدودیت های بودجه و فضای مورد نیاز برای تجهیزات دفاع، به دنبال حداقل سازی خسارت وارده از سوی مهاجم است در حالی که هدف مهاجم تخریب حداکثری اهداف حساس با توجه به محدودیت های بودجه و وزن تجهیزات تهاجمی است. در این حالت، مدافع برای فریب دادن مهاجم همچنین کاهش خسارت وارده به سامانه های حساس، تعدادی اهداف مجازی (مصنوعی) ایجاد می کند و مهاجم در پی شناسایی نکردن قطعی این اهداف مجازی، برای تشخیص آنها به صورت احتمالی عمل می کند. به طور کلی در این تحقیق، با توجه به احتمالات موجود در حمله ی موفق، قدرت تشخیص مهاجم در شناسایی اهداف مجازی، ساختار قابلیت اطمینان سامانه و رویکرد نظریه بازی ها در پیدا کردن نقطه ی تعادل ، یک نمونه ی برنامه ریزی غیرخطی برای تعیین میزان سرمایه گذاری دفاع از تمامی زیرسامانه ها ارائه شده است. در نهایت، نمونه ی ارائه شده ی تحقیق برای یک نمونه ی کاربردی استفاده می شود و نتایج نهایی آن، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.