بررسی ساختار مدیریت ریسک و مدیریت پرتفوی شرکتهای بیمه (مطالعه موردی بیمه ایران و بیمه مرکزی)

سه محقق به نامهای ویلیام شارپ، جک ترینور و مایکل جنسن، کاربردهای مدل CAPM را در رتبه بندی عملکرد مدیران پرتفوی تعمیم دادند. هر یک از این معیارهای مذکور تخمینی از عملکرد تعدیل شده برحسب ریسک را فراهم می آورد. و این امکان را ایجاب می کند که بتوان عملکرد مدیر پرتفوی را نسبت به سایر پرتفوی ها و همچنین بازار مقایسه کرد. تحقیق حاضر به بررسی ساختار مدیریت ریسک و مدیریت پرتفوی شرکت های بیمه در قلمرو زمانی 1385-1382 پرداخته است. به این منظور برای پاسخگوئی به سوال تحقیق که« آیا مدیریت سرمایه گذاری شرکت های بیمه از استراتژی منفعل در مدیریت پرتفوی خود استفاده می کنند؟» از شاخصهای Sharp، Treynor و Jensen استفاده کردیم و در پاسخ به دیگر سوال تحقیق که« آیا مدیریت سرمایه گذاری شرکت های بیمه ریسک گریزند؟» از (P/E)استفاده کردیم و در سوال سوم تحقیق رابطه ریسک و بازده شرکت های بیمه مورد بررسی قرار گرفتند همچنین برای اعتبار بخشیدن به نتائج تحقیق ، شرکت های بیمه را با بازار و نیز شرکت های سرمایه گداری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار مقایسه کردیم. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از آمار توصیفی و استنباطی و تکنیک های پارامتریک و ناپارامتریک استفاده شده و در فرایند تجزیه و تحلیل داده ها از بسته نرم افزار SPSS15 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شرکتهای مورد مطالعه جز هیچ یک از گروه های ریسک گریز یا ریسک پذیر نیستند و تفاوت معنی داری از منظر مذکور ندارند.