سطح بندی مناطق نمونه گردشگری استان خوزستان

گردشگری به عنوان صنعتی نوین، در سال های اخیر تاثیرات بسیاری بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته و بسیاری از کشورهای جهان به لحاظ درآمدزایی فراوان این بخش سرمایه گذاری های عمده ای را در سطوح محلی جهت ایجاد امکانات و تاسیسات مورد نیاز توسعه این صنعت اختصاص داده اند. از سویی، با توجه به محدودیت های مختلف اعم از فنی، مالی، زمانی و مانند آن امکان بهره گیری و توسعه تمام ظرفیت ها گردشگری در سطوح محلی در مدت زمان کوتاه وجود ندارد. بنابراین، استفاده از روش های مناسب برای رتبه بندی و تعیین بهترین مقاصد گردشگری به منظور گسترش و تخصیص منابع به مدد تعدادی از معیارها و شاخص ها، ضروری می باشد. در سال های اخیر و به منظور بهره برداری و ساماندهی هر چه بیشتر جاذبه های گردشگری، ایجاد مناطق نمونه گردشگری به عنوان الگوی توسعه گردشگری در کشور ایران انتخاب شده است.از این رو، به نظر می رسد مطالعه و سطح بندی مناطق نمونه گردشگری در سطح استانی و ملی می تواند زمینه ساز رشد و توسعه گردشگری را فراهم آورد. هدف از پژوهش حاضر سطح بندی 30 منطقه نمونه گردشگری استان خوزستان با استناد به 45 شاخص است. روش تحقیق پژوهش توصیفی- تحلیلی و ابزار گرداوری اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی می باشد. در این پژوهش با توجه به تعدد شاخص های موردنظر و همچنین ارزش و اعتبار متفاوت شاخص ها از تکنیک تحلیل عاملی به منظور سطح بندی مناطق نمونه گردشگری استفاده شده است. بدین منظور از 45 شاخص مورد نظر 8 عامل استخراج گردید که عامل مراکز خدماتی- درمانی با مقدار ویژه 8.93 دارای بیشترین امتیاز و عامل انرژی- تفریحی با مقدار ویژه 2.30 دارای کمترین ارزش در سطح بندی بوده اند. بر اساس نتایج تکنیک تحلیل عاملی منطقه نمونه گردشگری فتح المبین با شاخص ترکیبی 7.6 در بالاترین رتبه و منطقه نمونه گردشگری انشان با شاخص ترکیبی 7.24- در پایین ترین رتبه از سطح بندی قرار گرفته است.