بررسی اثر کشندگی پپتید بروینین-2R بر سلول های اسکواموس کارسینوم دهانی

اخیرا استفاده از پپتید های دارویی جهت ساخت داروهای نوین مورد توجه می باشد. از این میان نانو پپتید بروینین-2R، دارای طیف وسیعی از عملکردهای زیستی می باشد. بر این اساس این مطالعه با هدف بررسی اثر بروینین-2R بر روی سلول های اسکواموس سل کارسینوم دهانی (KB) در مقایسه با سلول طبیعی فیبروبلاست موش (L929) در شرایط In vitro انجام گرفت.
در این مطالعه آزمایشگاهی سلول های اسکواموس سل کارسینوم دهانی (KB) و رده ی سلول طبیعی فیبروبلاست موش (L929) به عنوان شاهد کشت شدند. سلول ها با غلظت های مختلف پپتید بروینین-2R (1/0تا 30 میکروگرم بر میلی لیتر) به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. میزان زنده بودن سلول ها به روش MTT تعیین گردید. سپس داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 20 به روش one way ANOVA و توکی مورد آنالیز قرار گرفت.
میزان غلظت کشندگی 50 درصدی (IC50 )در این مطالعه برای پپتید بروینین-2R، بر دو رده ی سلولیKB و L929 به ترتیب برابر با 48/15 و 14/24 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. نسبت IC50 رده L929 به IC50 سلول اسکواموس کارسینوم دهانی برابر با 56/1 می باشد که نشان از نیاز بیشتر غلظت بروینین-2R به میزان تقریبا 5/1 برابر برای مشاهده اثر کشندگی 50 درصدی روی سلول L929 نسبت به رده ی سلولیKB دارد.
نتایج این مطالعه نشان داد که پپتیدبروینین-2R، دارای اثر سمیت سلولی بیشتری بر روی سلول های اسکواموس سل کارسینومای دهانی (KB) نسبت به سلول های طبیعی فیبروبلاست موش (L929) می باشد.