بررسی تاثیر آموزش بر اطلاعات فنی و عملکرد آبداران در گندزدایی آب

محیط روستایی در ایران به دلیل ویژگی های متمایز اکولوژیکی از ساختارهای متنوعی برخوردار است. پراکندگی روستاها از نظر توزیع غیر همگون جغرافیایی و فاصله مکانی واحدهای مسکونی، تامین - توزیع و پایش کیفیت آب در روستاها را با مشکل روبرو کرده است. در این بین استفاده از نیرویی مجرب با اطلاعات کافی جهت پایش کیفی آب می تواند بسیاری از چالش های پیش رو که سبب کاهش کیفیت آب می گردد را کنترل کند.
جهت بررسی اثر آموزش بر اطلاعات فنی وعملکرد آبداران شهرستان ابرکوه،کلیه آبداران این منطقه (16 نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند. آگاهی آبداران با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته اندازه گیری و عملکرد آنان نیز به صورت نسبت با درصد آزمایشاتی که در آن کلر مطلوب توسط آبدار گزارش گردیده تعیین شد. پس از ورود داده ها به نرم افزار SPSS22، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل آنالیز واریانس اندازه های تکراری و آزمون تی زوجی استفاده شد.
آبداران در رده سنی 28 تا 49 سال و میانگین سنی آنها (7±) 37 سال بوده است، میانگین نمره آگاهی آبداران در زمینه اهمیت و نحوه کلرزنی قبل از آموزش 5/7 بوده و بعد از آموزش به 56/11 افزایش یافته است که از نظر آماری دارای اختلاف معنی دار است. همچنین عملکرد آبداران بعد از آموزش به میزان 5% بهبود یافته که این میزان نیز از نظر آماری معنی دار است ، اما آموزش بر عملکرد افراد در سطوح مختلف تحصیلی و سنی اثر گذار نیست.
با توجه به نتایج مثبت مداخله انجام شده، چنانچه طرح به عنوان یک مداخله مستمر در کلیه مراکز بهداشت انجام شود می تواند در بهبود کیفی آب شبکه های روستایی شهرستان موثر باشد.