بررسی تاثیر خانواده درمانی به روش ساختی بر کاهش تعارضات زناشویی زوج های متقاضی طلاق شهرستان اصفهان

در چند دهه اخیر به کارگیری شیوه های خانواده درمانی و به ویژه سیستمی در درمان انواع مشکلات روانی عاطفی و خانوادگی افزایش چشمگیری داشته است. در این زمینه خانواده درمانی ساختی یکی از رویکردهای سیستمی است که ریشه مشکلات و اختلافات زناشویی را در رابطه پیچیده و متقابل متغیرهای خانوادگی و الگوهای تعاملی آن می داند.
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرخانواده درمانی به روش ساختی بر کاهش تعارضات زناشویی زوج های متقاضی طلاق بود.این تحقیق روی زوج های متقاضی طلاق که مسؤولان اداره دادگستری به مرکز مداخله دربحران برای مشاوره ارجاع داده بودند، انجام گرفته است. از بین این مراجعان دو گروه هشت نفری و هر گروه متشکل از چهار زن و شوهر ازطریق نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه دردو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند.
روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی بوده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که خانواده درمانی به روش ساختی به طورمعنی دار، تعارضات را کاهش می دهد (000=P).
اما بین مردان و زنان از نظر تاثیر خانواده درمانی به روش ساختی بر کاهش تعارضات زناشویی تفاوت معنی داری وجود ندارد.