پیوند بین گردشگری و فعالیت های کشاورزی در راستای پایداری محیط، با تاکید بر نگرش های جوامع محلی

امروزه فعالیت های گردشگری در نواحی روستایی صرفا به گشت و گذار در طبیت تعبیر می شود و عملا قوانین و برنامه های هدفمندی به این منظور تعریف نشده است که بتواند با توجه به ظرفیت های موجود در مناطق مختلف روستایی، نوع خاصی از گردشگری شکل گیرد، این ضعف در قوانین می تواند آسیب های جبران ناپذیری به محیط های حساس و شکننده وارد ساخته و نواحی روستایی را با چالش روبرو کند. به-همین منظور هدف این پژوهش مطالعه ظرفیت های موجود در روستاها و برنامه ریزی برای گردشگری است، به خصوص در بخش کشاورزی که اشتغال اصلی جوامع محلی را شامل می شود، و کاربری صحیح این منابع پایداری محیطی را به همراه خواهد داشت. در این پژوهش منطقه مورد مطالعه، نواحی روستاهایی حوضه تیرم رود (رودخانه شیرود)، واقع در شهرستان تنکابن است که دارای ظرفیت های بسیاری مرتبط با بخش کشاورزی بوده و همچنین مورد توجه گردشگران زیادی هم به صورت روزانه و هم گردشگران خانه های دوم قرار گرفته است. روش تحقیق، به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را کشاورزان 7 روستای منتخب در حوضه تیرم رود بخش مرکزی شهرستان تنکابن تشکیل می دهند. معیار انتخاب روستاها به روش تخمینی و براساس شناخت محقق بوده و نیز برای انتخاب جامعه نمونه تحقیق (کشاورزان) از روش کوکران استفاده شده است. اطلاعات موردنیاز با استفاده از پرسشنامه تهیه شده است و نتایج نشان می دهد که مولفه های دلبستگی و مشارکت کشاورزان وضعیت مطلوبی دارند و در مقابل مولفه مدیریتی و برنامه ریزی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد.