رابطه ساده و چندگانه بین برنامه های مدیریت منابع انسانی استراتژیک و توانمندسازی کارکنان

امروزه موفقیت سازمان ها به کیفیت و سطح توانمندی منابع انسانی مرتبط بوده و توانمندسازی منابع انسانی به عنوان یکی از ابزارهای استراتژیک کسب مزیت رقابتی مطرح است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین برنامه های مدیریت منابع انسانی استراتژیک و توانمندسازی کارکنان بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بانک های دولتی و خصوصی سطح شهرستان مریوان به تعداد 277 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 148 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای اندازه گیری متغیر برنامه های مدیریت منابع انسانی استراتژیک از پرسشنامه چن و هانگ (2009) و برای سنجش متغیر توانمندسازی کارکنان از پرسشنامه اسپریتزر و میشرا (1995) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها وآزمون فرضیه های تحقیق، از آزمون همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون و آزمون تی گروه های مستقل استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که میان برنامه های مدیریت منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (56/0=R ، 05/0> p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 31/0 از تغییرات توانمندسازی کارکنان از طریق برنامه های مدیریت منابع انسانی استراتژیک قابل پیش بینی است و بیشترین سهم در این پیش بینی مربوط به بعد مشارکت بود (57/0 =β). نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر ابعاد مدیریت منابع انسانی استراتژیک را بر توانمندسازی کارکنان نشان می دهد.