تجارت جهانی و خودکفایی گندم در جهان

خودکفایی در بخش کشاورزی بسیار حائز اهمیت است. مقاله حاضر به دنبال مطالعه اثرات تاسیس سازمان تجارت جهانی در سال 1995 بر خودکفایی تولید گندم پنج قاره جهان می باشد. از آن جایی که تجزیه و تحلیل کمی تولید از طریق مقدار بهینه عوامل تولید در کشاورزی، از لوازم اصلی نیل به خودکفایی است، مقایسه تطبیقی سهم عوامل تولید گندم جهان، قبل و بعد از تاسیس سازمان تجارت جهانی از دیگر اهداف مورد بررسی به شمار می آید. در این راستا به منظور تخمین تابع تولید گندم، فرم های تابعی کاب و داگلاس و ترانسلوگ طی سال های 1995-1981 و2010- 1996 برای کشور های تولیدکننده گندم، به روش داده های تابلویی برآورد گردیده است. نتایج به دست آمده نشان داد، طی دوره 30 ساله 2010-1980، روند خودکفایی تولید گندم سه قاره آفریقا، آمریکا و آسیا، از ثبات برخوردار بوده است، در حالی که تاسیس WTO منجر به افزایش اندک در خودکفایی گندم قاره اروپا و کاهش نوسانات خودکفایی گندم قاره اقیانوسیه گردیده است. هم چنین مشخص گردید، تابع کاب و داگلاس، تابعی بهینه جهت تخمین می باشد. بذر مصرفی گندم قبل از تجارت جهانی و کود شیمیایی بعد از تجارت جهانی بیشترین اثرگذاری را بر عملکرد در هکتار گندم داشته اند. سهم نهاده نیروی انسانی بعد از تجارت جهانی کاهش و بهره وری این نهاده افزایش یافته است.