تاثیر دو نوع فعالیت حاد برونگرا و درونگرا بر میزان آیریزین سرم و شاخص مقاومت به انسولین زنان چاق غیرفعال

به تازگی مایوکاینی به نام آیریزین کشف شده که ازطریق قهوه ای کردن بافت چربی سفید وگرمازایی، بر چاقی ومتابولیسم و هموستاز گلوکز اثر می گذارد. اما تاثیر نوع وشدت تمرین بر آن همچنان نامشخص باقی مانده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک و کانسنتریک بر میزان آیریزین سرم ومقاومت به انسولین زنان چاق غیرفعال بود.
پژوهش حاضر از نوع بررسی نیمه تجربی بود. تعداد 15دانشجوی دختر با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم برمترمربع و سن2.87±24.86 سال در تحقیق شرکت کردند. بعد از اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها، دریک طرح متقاطع به فاصله 10روز به دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک وکانسنتریک بر روی تردمیل پرداختند. پس ازحداقل 8 ساعت ناشتایی نمونه های خونی قبل و بلافاصله پس از هرنوع فعالیت برای اندازه گیری سطوح آیریزین، گلوکز و انسولین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.پژوهش حاضر از نوع بررسی نیمه تجربی بود. تعداد 15دانشجوی دختر با نمایه توده بدنی بالای 30کیلوگرم برمترمربع و سن87/2±86/24سال در تحقیق شرکت کردند. بعد از اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی آزمودنی ها، دریک طرح متقاطع به فاصله 10روز به دو نوع فعالیت حاد اکسنتریک وکانسنتریک بر روی تردمیل پرداختند. پس ازحداقل 8 ساعت ناشتایی نمونه های خونی قبل و بلافاصله پس از هرنوع فعالیت برای اندازه گیری سطوح آیریزین، گلوکز و انسولین جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه وتحلیل شدند و برای بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد.
: سطح آیریزین بعد از هردو نوع فعالیت به طور معنی داری افزایش یافت (0/05>P) و این افزایش بعد از فعالیت کانسنتریک بیشتر از اکسنتریک بود. میزان مقاومت انسولینی بلافاصله پس از هر دو نوع فعالیت افزایش یافت که این افزایش در فعالیت کانسنتریک به لحاظ آماری معنی دار بود(0/05>P).
فعالیت اکسنتریک و کانسنتریک صرف نظر از عدم بهبود مقاومت به انسولین، محرک خوبی جهت ترشح آیریزین به حساب می آیند.