تعیین سطح جیوه در نمونه های خون، ادرار و هوای تنفسی دندانپزشکان ایران: مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

دندانپزشکان به طور مداوم در معرض بخار جیوه قرار دارند و نقش آن در ایجاد بسیاری از بیماری های مزمن به اثبات رسیده است. لذا مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میانگین غلظت جیوه در نمونه های خون، ادرار و هوای تنفسی دندانپزشکان ایران به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام شده است.
مطالعه ی حاضر بر اساس دستورالعمل های PRISMA برای مطالعات مرور سیستماتیک و متاآنالیز انجام گرفت. دو نفر از پژوهشگران پایگاه های فارسی و انگلیسی Magiran، Iranmedex، SID، Medlib، Scopus، PubMed، Science Direct ، Cochrane، Web of Science و موتور جستجوی Google Scholar را بدون محدودیت زمانی تا سال 1395 جستجو کردند. برای ارزیابی ناهمگنی بین مطالعات از آزمون کوکران و شاخص I2 استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Stata نسخه 1/11 بر اساس مدل اثرات تصادفی آنالیز شدند.
12 مطالعه با حجم نمونه ی 1276 دندانپزشک بررسی شدند. میانگین غلظت جیوه در نمونه های خون، ادرار و هوای تنفسی به ترتیب 21/1 μg/dl( CI 95%: 75/1، 67/0)، 54/5 μg/l(CI 95%: 06/7، 03/4) و 58/7 microg/m3( CI 95%: 60/12، 56/2) برآورد گردید. تفاوت استاندارد شده میانگین غلظت جیوه خون 75/1 ( CI 95%: 55/3، 05/0-) و ادرار 79/1 μg/dl(CI 95%: 99/4، 40/1-) بین گروه های مورد و شاهد بدست آمد و ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود(05/0استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد فاصله اطمینان 95 درصدی میانگین غلظت جیوه در نمونه ی ادرار دندانپزشکان ایران فراتر از حد مجاز می باشد. لذا دندانپزشکان ایرانی باید سالیانه از نظر غلظت جیوه ادرار مورد بررسی قرار گیرند.