بررسی عددی اثرات الاستیسیته شریان بر تنش برشی دیواره و شاخص برش نوسانی در انشعاب کرونر چپ

افزایش بیماری های قلبی-عروقی سبب شده است که محققان، بیشتر از پیش به بررسی جریان در عروق خونی بپردازند. در این مقاله، اثر الاستیسیته دیواره شریان بر پارامترهای همودینامیکی با در نظر گرفتن تعامل خون و دیواره رگ بررسی شد. تنش برشی روی دیواره در زمان های متفاوت، تغییر می کند و به تنهایی قادر به بیان گرفتگی عروق نمی باشد؛ از این رو شاخص برش نوسانی، تنش برشی را بدون در نظر گرفتن میانگین زمانی بردار تنش برشی بیان می کند. در این مطالعه، یک مدل سه بعدی از دوشاخه شدن کرونر چپ همراه با چهار مدل دیواره، در نظر گرفته شد. نتایج در یک جریان ضربانی از سیال غیرنیوتنی به روش کوپلینگ دو طرفه و با استفاده از روش اویلر-لاگرانژی اختیاری محاسبه شد. مشاهدات حاکی از کاهش 13 درصدی پروفیل های سرعت در محل دو شاخه شدن است، که در مدل هایپرالاستیک به بیشترین میزان اختلاف می رسد. همچنین با افزایش سفتی در دیواره، پروفیل های سرعت و نوسانات تنش برشی روی دیواره افزایش یافت. تنش برشی متوسط در مدل صلب، اختلاف 28 درصدی را در مقایسه با مدل هایپرالاستیک نشان داد. مقایسه این نتایج با اطلاعات بالینی نشان داد که مناطقی با تنش برشی متوسط 1.10 Pa و کمتر از آن، در حضور شاخص برش نوسانی بیشتر از 0.3، می تواند از مناطق پر خطر در تشکیل پلاک های آترواسکلروز، به ویژه در ناحیه خلفی بعد از انشعاب، باشد؛ در حالی که در مدل هایپرالاستیک نسبت به دیگر مدل ها، نتایج بهتری مشاهده شد.