تحلیل تغییرات قائم آلودگی هوا در مسیر آزادی- تهرا نپارس با شبیه سازی خردمقیاس اقلیمی

خیابان های آزادی، انقلاب و دماوند با گذر از مناطق با هسته های جمعیتی و فعالیتی و گره های ترافیکی زیاد از شرایط آلودگی هوای شدیدی برخورداراند. در پژوهش حاضر اثر عناصر اقلیمی و کالبدی شهر بر الگوی تغییرات قائم آلودگی هوا واکاوی شد. بنابراین جهت گیری و عرض معابر، تراکم ساختمانی و نوع کاربری و همچنین شدت و جهت باد، دما و رطوبت هوا مورد پژوهش قرار گرفت. روش گردآوری داده ها و اطلاعات بر پایه ترکیبی از روش های کتابخانه ای و پیمایشی و تحلیل داده ها با روش های آماری و مدل سازی عددی انجام شد. با بهره گیری از فیلم های مرکز کنترل ترافیک شهری در تقاطع های مسیر و برآورد تعداد خودروها، میزان مصرف بنزین در واحد زمان و میزان خروجی گاز آلاینده CO معادل آن ها محاسبه شد. از مدل عددی خرداقلیم ENVI-met برای مدل سازی و شبیه سازی الگوی پراکنش آلودگی هوا استفاده شد. در این مقاله سه مقطع میدان آزادی، چهارراه ولیعصر و س هراه تهران پارس انتخاب و نتایج به دست آمده از مدل سازی تحلیل شد. میزان آلاینده منواکسید کربن در دو نمونه روز سرد و گرم سال نشا ندهنده تمرکز بیشینه این آلاینده در محدوده های به هم فشرده و متراکم چهارراه ولیعصر و ضلع شرقی میدان آزادی ب هویژه در ساعت های ابتدایی روز و همچنین فصول سرد سال است. در بعد ارتفاعی در هر سه مقطع مورد مطالعه با افزایش ارتفاع، غلظت آلاینده کاهش دارد. در نمونه پاییزه و تابستانه بیشینه ارتفاع گسترش آلودگی به ترتیب کمتر از 10 متر و بیش از 15 متر به دست آمد. سرما و افزایش چگالی هوا در نزدیکی سطح زمین و نبود ساز و کارهای صعود همرفتی در هوا عامل کاهش پراکنش قائم هوا در پاییز است.