تاثیر مکمل یاری کربوهیدرات- پروتئین با نسبت های مختلف بر سطوح سایتوکاین های IL-6 و IL-10 پلاسما بعد از فعالیت با شدت بالا در دختران جوان سالم

اهداف تحقیقات پیشین افزایش سایتوکاین های پیش التهابی و ضدالتهابی را متعاقب فعالیت شدید بدنی نشان داده اند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تغییر نسبت مکمل یاری کربوهیدرات- پروتئین بر پاسخ سایتوکاین های IL-6 و IL-10 پس از فعالیت شدید در دختران جوان سالم بود.
مواد و روش ها تعداد 27 دختر جوان سالم با دامنه سنی 20-25 سال در گروه های دارونما، کربوهیدرات- پروتئین با نسبت 1:3 و کربوهیدرات- پروتئین با نسبت 1:4 تقسیم شدند. پس از ناشتایی شبانه، در ساعت 8 صبحانه ای استاندارد به آزمودنی ها داده شد. در ساعت 10، نمونه ها آزمون بی هوازی RAST را اجرا کردند. مکمل در سه نوبت پیش از آزمون، پس از آزمون و یک ساعت پس از آزمون مصرف شد. خون گیری پیش از آزمون، بلافاصله پس از آزمون و دو ساعت پس از آزمون انجام شد. آزمون های آنالیز واریانس چندگانه و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر در بررسی داده ها استفاده شد. سطح معناداری 05/0>p در نظر گرفته شد.
یافته ها در هر سه گروه پس از فعالیت سایتوکاین های IL-10 و IL-6 به طور معناداری افزایش یافت. دو ساعت پس از فعالیت IL-6 کاهش یافت ولی IL-10 هنوز بالا باقی ماند. سایتوکاین های IL-6 و IL-10 در بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت، هر چند در گروه مکمل کربوهیدرات- پروتئین با نسبت 4 به 1 تمایل به بالاماندن IL-10 و کاهش بیشتر IL-6 در دو ساعت بعد از فعالیت وجود داشت.
نتیجه گیری مکمل کربوهیدرات- پروتئین با نسبت 4 به 1 تا حدی موجب بهبود پاسخ سایتوکاینی در دو ساعت بعد از فعالیت با شدت بالا شد.