تحلیلی بر آسیب شناسی طراحی فضاهای سبز عمومی در مناطق شهری (مطالعه موردی: پارک ارم شهر سبزوار)

در شهرهای امروزی فضاهای سبز عمومی و به خصوص پارک های شهری تنها مفر وپناهگاه های هستند که زندگی شهرنشینان را تلطیف بخشیده و از مشکلات عصر ماشینی می کاهند . پارک های شهری به واسطه کارکردهای متنوع شان اعم از اکولوژیکی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و روانی نقش مهمی در کیفیت بخشی به زندگی شهروندان دارند. از جمله عوامل تاثیرگذار بر افزایش کارایی پارک ها در ابعاد مختلف، فرایند برنامه ریزی و به خصوص کیفیت طراحی آن ها می باشد. بر این اساس، هدف اصلی پژوهش حاضر، آسیب شناسی کیفیت برنامه ریزی و طراحی پارک های شهری است.
محدوده مورد مطالعه، پارک ارم در شهر سبزوار می باشد. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی است و جهت گردآوری داده های مورد نیاز، علاوه بر مرور مبانی نظری و پیشینه موضوع، از داده های حاصل از بررسی های پیمایشی(مشاهده مستقیم و تصویربرداری از سایت مورد مطالعه) استفاده گردید.
یافته های تحقیق گویای آن است که پارک ارم در بخش های مختلف چون طراحی ورودی ها ، خوانایی و هویتمندی، الگوی کاشت درختان و پوشش گیاهی، فضای پارکینگ، مصالح مورد استفاده برای کف سازی، نیازهای گروه های خاص اجتماعی مانند زنان، کودکان و معلولان، طراحی فضاهای تفریحی و ورزشی و ضرورت امکان نظارت اجتماعی بر فضای پارک مورد توجه قرار نگرفته است و کیفیت طراحی در این بخش ها نامطلوب می باشد.
با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می گردد علاوه بر درنظر گرفتن توزیع مکانی فضایی مطلوب فضاهای سبز عمومی و پارک های شهری، اهتمام بیشتری در مورد کیفیت طراحی آن ها در ابعاد مختلف نیز منظور گردد