بررسی ارتباط سلامت عمومی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان

پرستاران به عنوان بزرگترین گروه حرفه ای در سیستم مراقبت بهداشتی و درمانی، در محیط کار با عوامل تنش زای متعددی مواجه می شوند که می تواند کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی آنها را به مخاطره بیاندازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سلامت عمومی با کیفیت زندگی کاری پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان صورت گرفت.
در مطالعه مقطعی حاضر، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی زاهدان در سال 1395بودند. تعداد240 پرستار به روش نمونه گیری چند مرحله ای و بر اساس نسبت پرستاران در بیمارستانها وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه ویژگی های فردی، «پرسشنامه سلامت عمومی28 سوالی،General Health Questionnaire-28(GHQ-28) »و «پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتونQuality of Work Life(QWL) » بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تحلیلی تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار SPSS.22 تجزیه وتحلیل شدند.
میانگین نمره سلامت عمومی پرستاران 99/11±83/56 و میانگین نمره کیفیت زندگی کاری آنان 33/61±114 بود. 7/48% پرستاران سلامت عمومی نامطلوب گزارش کردند. 3/29% پرستاران از کیفیت زندگی کاری ضعیف و 1/42% از کیفیت زندگی کاری متوسط برخوردار بودند. بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (63/0=p).
هر چند ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و سلامت عمومی پرستاران معنی دار نبود، اما نزدیک به نیمی از آنها از سلامت عمومی نامطلوب و کیفیت زندگی کاری متوسط برخوردار بودند. ضروری است مدیران و سیاستگذاران بهداشتی، برنامه های مدون جهت پایش مداوم سلامت عمومی و کیفیت زندگی کاری پرستاران را طراحی و راهکارهای مناسب جهت ارتقای آنها را اتخاذ نمایند.