رابطه باید و هست در دیدگاه محقق اصفهانی

فرااخلاق به مبادی تصوری و تصدیقی علم اخلاق می پردازد. یکی از موضوعات فرااخلاقی، مباحث منطقی است که به استنتاج مفاهیم و گرازه های اخلاقی می پردازد؛ بنابراین، رابطه باید و هست در دیدگاه محقق اصهفانی در زمره مباحث منطقی فرااخلاق است که به آن پرداخته نشده است. نویسنده در این مقاله درصدد است تا دیدگاه محقق اصفهانی درباره ارتباط جمله های اخلاقی را تبیین و بررسی کند. محقق اصفهانی درصدد است جزمی بودن جمله های اخلاقی را اثبات کند. محقق اصفهانی رابطه جمله حاوی «باید اخلاقی» و «هست اخلاقی» را رابطه استنتاجی نمی داند، بلکه رابطه عینیت را میان آن ها قلمداد می کند. ایشان رابطه جمله حاوی «باید اخلاقی» و «هست غیراخلاقی» را به صورت استنتاجی می پذیرد و نام استنتاجش را جدل می نامد. ایشان، جمله های اخلاقی را فوق مظنونات و مفید تصدیق جازم می داند. به نظر می رسد اشکال بیان محقق اصفهانی، جامع نبودن آن نظریه است.