تحلیل عوامل موثر در آسیب پذیری نماهای شهر تهران با رویکرد پدافند غیرعامل با بهره گیری از AHP و GIS، نمونه موردی: منطقه 11 شهرداری تهران، محله امیریه

از نظر ملاحظات پدافندی، نما، ضعیف ترین بخش ساختمان در برابر انفجار است. نما ممکن است به صورت موضعی در واکنش به انفجار ویران شود، در نتیجه آسیب شناسی نماها می تواند درکاهش تلفات جانی و همچنین نحوه برخورد با بحران درهنگام تهدیدات متعارف مثمر ثمر باشد. برنامه ریزی معماری برای مواجهه صحیح با بحران های حوادث و حملات دارای موج انفجار نیازمند آسیب شناسی قبل از بحران است. محله امیریه که در منطقه 11 شهرداری تهران واقع شده است، یکی از قدیمی ترین مناطق تهران است که به دلیل فشردگی بافت و وجود کاربری های مسکونی و تجاری و اداری از تراکم جمعیتی نیز برخوردار است؛ لذا در مواقع بحران بسیار آسیب پذیر می باشد. در این تحقیق به چهار شاخصه اصلی نماهای معماری مانند ارتباط بنا با بافت شهری و عمر ساختمان ها، عناصر سازه ای و عناصر غیر سازه ای پرداخته شده است. زیر شاخصه ها نیز به ترتیب عبارتند از: قدمت بنا، کیفیت بنا، اندازه بلوک، ضریب اشغال، فرم بنا و بازشوها، بالکن ها، مصالح، روش اجرای ابنیه و بام، می باشد. ارزیابی شاخصه های مذکور با تحلیل سلسله مراتبی AHP انجام شده است و وزن دهی شاخص ها و اولویت بندی آن ها ابتدا با نظر هفت متخصص و سپس با کمک نرم افزار Expert choice انجام گرفته است. پس از دریافت شاخصه های با اولویت بالا، این شاخصه ها با استفاده از GIS مورد ارزیابی قرار گرفتند و در ضریب وزن خود ضرب شده و روی هم قرار گرفته تا نقشه های مناطق با آسیب پذیری بالا به دست آید. یافته های تحقیق بیانگر این نکته است که اولویت عوامل آسیب پذیری پدافندی منطقه بیشتر تحت تاثیر عواملی است که در درجه اول مرتبط با شاخص ترکیب ابنیه با بافت شهری و در درجه دوم عمر ساختمان ها است. ضمن اینکه زیر شاخصه ها نیز برای منطقه 11 محله امیریه اولویت بندی شوند.