برآورد هزینه کاهش ظرفیت عملکردی ناشی از جراحت های ترافیکی در ایران

شاخص ظرفیت عملکردی به مقیاس اختصاری جراحت مربوط شده و به پیامدهای یک سال بعد از جراحت تعلق می گیرد. از آن جایی که این اثر به عنوان یکی از اجزای هزینه مرتبط با بار سلامت جراحت های ترافیکی تعریف می شود، جستجوی مقدار کمی آن در این مطالعه در دستور کار قرار گرفته است. شاخص ظرفیت عملکردی توانایی های عملکردی عادی یک فرد را به 10 بخش عمده تقسیم کرده و به هر بخش ضریبی بین صفر تا یک تخصیص می دهد تا بتواند نشانه ای کمی از کاهش پیش بینی شده در ظرفیت عملکردی شخص مصدوم را ارائه کند. برای کمی سازی اثر کاهش ظرفیت عملکرد، اطلاعات مورد نیاز برای محاسبه هزینه مربوط به آن شامل طبقه بندی شدت جراحت، شاخص ظرفیت عملکردی در هر طبقه شدت جراحت، طول درمان، کل زمان متاثر از کاهش ظرفیت عملکرد و هزینه جمع آوری شده است. در طبقه بندی جراحات، دسته اول با میانگین هزینه 2/6 میلیون ریال به عنوان نماینده هزینه جراحت های سبک سهمی بالغ بر 87درصد از مصدومان را به خود اختصاص داده است. شدیدترین سطح جراحات نیز با میانگین هزینه 3/813 میلیون ریال کمتر از یک هزارم مصدومان را در خود جای داده است. براساس این طبقه بندی، مقدار کل هزینه مربوط به کاهش ظرفیت عملکردی برای تمامی مصدومان در سال 1390 در حدود 261میلیارد ریال به دست آمده است. این هزینه برای هر فرد با جراحت سبک در حدود 4600ریال و با شدیدترین سطح جراحت بیش از 132میلیون ریال به دست آمده و به طور متوسط برای هر فرد مجروح در حوادث ترافیکی سال 1390 هزینه ای بالغ بر 314هزار ریال را وارد کرده است.