بررسی قابلیت کاربرد پسماندهای کشاورزی برای تولید بهینه آنزیم آلفاآمیلاز ازباسیلوسسوبتلیسT41aبه روش تخمیر غوطه ور با سوبسترای معلق

هدف از این مطالعه، بررسی امکان استفاده از پسماندهایمختلف کشاورزی و صنایع وابسته به منظور تولید بهینه آنزیم آلفاآمیلاز توسطسویه بومی باسیلوس سوبتلیس[1] T41aو انتخاب اجزاء مناسب و اقتصادی به منظور دست یابی به بیشینه بازدهی تولید این آنزیم بوده است. استفاده از پسماندهایکشاورزی و صنایع وابسته در تولید فرآورده های میکروبی به عنوان منابع تامین کننده کربن و نیتروژن موردنیاز در محیط کشت، ضمن ایجاد ارزش افزوده بالا، موجب کاهش هزینه های تولید و نیز کاهش معضل زیست محیطی ناشی از انباشت پسماندها در محیطمی شود. در مطالعه حاضر، در گام نخست و به منظور انتخاب هدفمند پسماندهایکشاورزی، تاثیر منابع متخلف کربن و نیتروژن بر تولید آلفا آمیلاز ارزیابی شد. بر اساس نتایج ثبت شده لاکتوزو پپتون سویا به ترتیب به عنوان مناسب ترین منابع کربن و نیتروژن بیشینه تولید آنزیم را باعث شدند. در گام بعدی تاثیر انواع پسماندهای کشاورزی شامل پسماند مالت، سبوس برنج و سبوس گندم، پودر آب پنیر، ملاس، کنجاله سویا، کنجاله کلزا، کنجاله ذرت، شربت خیسانده ذرت، ویناس الکل و ضایعات گلوتن به میزان 1% در محیط کشت پایه بر تولید آلفا آمیلاز در سامانه تخمیر غوطه ور با سوبسترای معلقبررسی و مناسب ترین ترکیب پسماندها برای طراحی محیط کشت اقتصادی و کارا انتخاب شد، به طوری که با جایگزینی منابع کربنی و نیتروژنی محیط کشت پایه با 3 درصد از پسماندهای کشاورزی منتخب سه گانه متشکل از 1 درصد از ضایعاتحاصل از فرایند مالت گیری، 1 درصد کنجاله کلزا و 1 درصد از ویناس الکل، میزان تولید آنزیم به 7/1 برابر تولید در محیط کشت پایه حاوی ترکیبات گران قیمت رسید. تولید آلفا آمیلاز در محیط کشت منتخب نهایی به U/L4113 معادل72 درصد افزایش تولید نسبت به محیط شاهد رسید، ضمن این که با حذف منابع کربن و نیتروژن سنتزی، هزینه تولید کاهش یافت. [1]Bacillus subtilis