بررسی اپیدمیولوژیک، بالینی و پاراکلینیکی کودکان و نوجوانان مبتلا به تب مالت دراستان کهگیلویه وبویراحمد واقع در جنوب غرب ایران طی سالهای 94- 1388

تب مالت یک بیماری قابل انتقال بین انسان و دام بوده و به عنوان مشکل اساسی در بسیاری از مناطق جهان از جمله ایران که دام منبع درآمد و اشتغال می باشد به شمار می رود. هدف این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژیک موارد گزارش شده تب مالت در کودکان و نوجوانان استان کهگیلویه وبویراحمد بود.
در این مطالعه که از نوع مقطعی (توصیفی – تحلیلی) بوده کلیه کودکان ونوجوانان1 تا 18 سال که در طی سالهای 94- 88 تب مالت در آن ها تشخیص داده شده و اطلاعات آن ها در مرکز بهداشت استان کهگیلویه وبویراحمد موجود بوده است، وارد مطالعه گردیدند ؛ داده ها پس از ورود به نرم افزارSPSS ( ورژن 19 ) ؛ با استفاده از آزمونهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تعداد کل افراد مبتلا به تب مالت81 نفر بود که تعداد40 نفر (49.4%) مرد و بقیه (50.6% ) زن بودند.67 نفر (82.7%) از بیماران ساکن روستا و عشایر و 14 نفر دیگر(17.3%) ساکن شهر بودند . میانگین سن مبتلایان در زمان تشخیص73/4 ± 30/11 سال و شایعترین گروه سنی 18-11 سال با7/61% بوده است . بیماری در بین دانش آموزان (1/48%) و در شش ماهه اول سال شایعتر بود(79%). شایعترین راه انتقال بیماری مصرف محصولات لبنی مشکوک و تماس همزمان با دام بترتیب با (2/85%) و (5/81%) بوده است. حدود 8/82 % از کل بیماران زمان تشخیص تا درمان آنها بین صفر تا سه ماه (بروسلوز حاد ) و حدود 2/17% بین سه ماه تا یکسال (بروسلوز تحت حاد ) بوده است. بیشترین علائم بالینی مشاهده بترتیب شامل دردعضلانی، استخوانی با 1/74 % ، تب با 58 % ،کمردرد با 6/55 ،ضعف و بی اشتهایی با42 %، کاهش وزن 1/32 %،ضعف و بی حالی 5/2 % وافسردگی 2/1 % بوده است. بین سالهای بروز و سابقه واکسیناسیون دامها نیز از لحاظ آماری اختلاف معنی داری مشاهده شده است(001/0p<).درآزمایش رایت بیماران بیشتر تیتر داشته اند. ودر مورد تستهای کومبس رایت و تست دو ام ای بدون در نظر گرفتن موارد انجام نشده بترتیب دارای تیتر و بوده اند.
باتوجه به شیوع بیماری در کودکان و دانش آموزان مناطق روستایی و عشایری کنترل وتشخیص به موقع بیماری در این گروه که جزء گروه های فعال جامعه می باشند ضروری است . همچنین علاوه بر واکسیناسیون دامها؛ آموزش این قشر از جامعه در رابطه با عدم تماس دام های آلوده وعدم مصرف لبنیات غیر پاستوریزه محلی می تواند کمک کننده باشد.