تاثیر یک دوره تمرینات آکواژیمناستیک بر میزان خستگی، کیفیت زندگی و مقیاس ناتوانی جسمانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر چهار هفته تمرینات آکواژیمناستیک بر میزان خستگی، کیفیت زندگی و ناتوانی جسمانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس بوده است. در این پژوهش 21 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، با دامنه سنی 20 تا 45 سال و مقیاس ناتوانی جسمانی از 1 تا 5/4 به صورت تصادفی شرکت کردند. تمرینات آکواژیمناستیک این گروه با استفاده از وسایل کمک آموزشی و با رعایت اصل اضافه بار و به شکل افزایشی به مدت 4 هفته و برای 12 جلسه طراحی گردید. اطلاعات کیفیت زندگی، خستگی و ناتوانی جسمانی بیماران مولتیپل اسکلروزیس از روش های مصاحبه، پرسشنامه و مراجعه به پزشک متخصص و پرونده پزشکی بیمار جمع آوری شد. به منظور بررسی میزان کیفیت زندگی از نسخه فارسی پرسشنامه استاندارد (SF-36) و جهت سنجش میزان خستگی از پرسش نامه مقیاس شدت خستگی (FSS) استفاده گردید. همچنین در راستای تعیین میزان ناتوانی جسمانی بیماران از پرسشنامه مقیاس ناتوانی جسمانی توسعه یافته کروتز و از مقیاس اندازه گیری شدت تمرین بورگ برای پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس در سطح اطمینان 95% بررسی شدند. لازم به ذکر است از آزمون شاپیروویلک و لوین برای بررسی پیش فرض های آمار پارامتریک استفاده گردید. نتایج نشان داد، چهار هفته تمرینات آکواژیمناستیک به طور معنی داری سبب کاهش خستگی و مقیاس ناتوانی جسمانی شده است (05/0P بنابراین تمرینات آکواژیمناستیک برای کاهش خستگی و مقیاس ناتوانی جسمانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس توصیه می شود.