طرح راهبردی دفاع سایبری جمهوری اسلامی ایران در حوزه بازدارندگی

با گسترش فضای سایبر و وابستگی روزافزون زیرساخت های کشورها به این فضا و آسیب پذیری که آن ها در مقابل حملات سایبری دارند، برخورداری از یک طرح راهبردی دفاعی در این حوزه ضرورت می یابد و در چنین طرحی، بازدارندگی از اولویت بیشتری برخوردار خواهد بود. پژوهشی حاضر که از نوع کاربردی – توسعه ای است، با استفاده از روش های کمی و کیفی و روش دلفی جهت جمع آوری اطلاعات از نخبگان در حوزه سایبری و روش اکتشافی در مراجعه به اسناد و مدارک بهره برداری شده است. حجم نمونه معادل حجم جامعه آماری یعنی 40 نفر از نخبگان و خبرگان بوده و برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت هرچند بازدارندگی در حوزه سایبر متفاوت و پیچیده تر از بازدارندگی نظامی است اما با رعایت الزامات آن و بهره گیری از شیوه های مناسب می توان به آن دست یافت و بدین ترتیب هزینه دفاع در این حوزه تا حد قابل توجهی کاهش می یابد.