راهکارهای نهادینه سازی فرهنگ خودحفاظتی در نیروی انتظامی

خودحفاظتی احراز وضعیت آگاهانه و موثر درونی کارکنان برای حفظ و صیانت - که مبتنی بر تفکر و قوه عاقله آن هاست- می باشد. خودحفاظتی اعتقاد درونی کارکنان به رعایت ضوابط و اصول حفاظتی به عنوان اصلی ترین عامل موثر در ایجاد فرهنگ خودحفاظتی در سازمان به شمار می رود. خودحفاظتی موجب تعالی فرد فرد کارکنان گشته و ارتقای خودحفاظتی و نهادینه نمودن فرهنگ آن در سازمان، عاملی موثر و مطمئن در پیشگیری از جرائم و تخلف ها محسوب می گردد. درواقع خودحفاظتی مطمئن ترین و بهترین شیوه حفظ و پایداری و صیانت از سازمان است. کاهش و یا مهار جرائم و تخلف ها در سازمان ازطریق اقدام های خودحفاظتی، عاملی است پیشگیرانه که به عنوان موثرترین و کم هزینه ترین روش های پایش و مهار جرائم و تخلف ها دارای اثربخشی خاص می باشد. نیروی انتظامی باتوجه به حساسیت ماموریت های خود، بیش از سایر نهادها و سازمان ها نیازمند مراقبت و حفظ سازمان خود می باشد. ایجاد و ارتقای فرهنگ خودپایی و خودحفاظتی در ناجا مهم ترین و اساسی ترین شیوه و روش حفظ و صیانت از منابع انسانی و سازمانی است. عوامل متعددی بر ارتقای خودپایی و خودحفاظتی تاثیر دارند. این مقاله در صدد یافتن پاسخ به پنج سوال در مورد شیوه های موثر ارتقا، تقویت و توسعه فرهنگ خودحفاظتی از مولفه های معنویت، نگرش، دانش و منش می باشد. هدف کلی این تحقیق بررسی شیوه های موثر خودپایی و خودحفاظتی کارکنان و همچنین ارائه الگوی نهادینه سازی فرهنگ خودحفاظتی و خودپایی است. نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش اسنادی و کتابخانه ای است. نتایج حاصله نشان داد: خودحفاظتی مسئله ای درونی و زیربنایی است و نتایج آن در دراز مدت آشکار شده و نیاز به صبر و حوصله دارد. مولفه های زیادی در موضوع خود پایی و خودحفاظتی موثر بوده و باید تلاش شود تا جو سازمانی، آمادگی لازم برای ایجاد فضای خودحفاظتی که درواقع نوعی خودصیانتی فردی است، مهیا شود. چنانچه بتوان وجدان کارکنان را بیدار ساخت، در این صورت ضمن ایجاد خودحفاظتی در آن ها، در بسیاری از هزینه های نظارتی و پایشی صرفه جویی شده و می توان این هزینه ها را صرف یاد گیری دانش و مهارت کارکنان و بهبود امور سازمان نمود.