اثر روغن فرار آویشن شیرازی بر روی زمان رشد تاخیری استافیلوگوگ طلایی

استفاده بیش از حد از نگهدارنده های غذایی شیمیایی که برخی از آنها مشکوک به اثرات سوء سرطان زایی و تراتوژنیک هستند و یا باقیمانده های سمی ایجاد می نمایند، منجر به رویکرد قابل توجه تولیدکنندگان مواد غذایی به جایگزینی نگهدارنده های شیمیایی با انواع طبیعی مانند اسانس های گیاهی در فرآورده های غذایی شده است. برای اثبات کاربرد اثرات نگهدارندگی (ضدمیکروبی) انواع اسانس های گیاهی، مطالعه اثرات آنها بر روی فاکتورهای رشدی مختلف میکروب های پاتوژن و عامل فساد غذایی در سیستم های مدل مختلف لازم و ضروری می باشد. در این مطالعه، زمان رشد تاخیری استافیلوکوک طلایی در میزان تلقیح 105 cfu/ml در طی 43 روز (1032 ساعت) نگهداری در محیط آبگوشت قلب و مغز متاثر از غلظت های مختلف (صفر، 0.03 و 0.06 درصد) اسانس آویشن شیرازی در سه درجه حرارت (35، 25 و 15 درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار گرفت. زمان رشد تاخیری استافیلوکوک طلایی، به طور معنی داری (p<0.05، آنالیز واریانس) تحت تاثیر غلظت های مختلف اسانس قرار گرفت. به طوری که در غلظت صفر درصد اسانس در درجات حرارت 35، 25 و 15 درجه سانتی گراد به ترتیب 7.2، 15.3 و 84 ساعت بود. در حالی که در غلظت 0.03 درصد به ترتیب 31.44، 84.96 و 451.92 ساعت و در غلظت 0.06 درصد به ترتیب 44.4، 158.4 و 1032< ساعت بود. بر طبق نتایج به دست آمده، زمان رشد تاخیری استافیلوکوک طلایی با افزایش غلظت اسانس به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد.