اثر سازماندهی تمرین بر عدم تقارن حرکتی پای کودکان در شوت فوتبال

به دلیل اهمیت عدم تقارن حرکتی در اجرای مهارت هایی مانند شوت فوتبال که با دو سمت بدن قابل اجرا هستند باید جلسات تمرین طوری برنامه ریزی شوند که عدم تقارن حرکتی در مهارت های دوطرفه را کاهش دهد. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر سازماندهی تمرین بر عدم تقارن حرکتی پای کودکان 10-7 ساله در مهارت شوت فوتبال انجام شد.بدین منظور تعداد 50 پسراز3 مدرسه فوتبال با میانگین سنی 1/10 ± 8/26 سال (5چپ پا و بقیه راست پا) با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و به طور تصادفی به پنج گروه تمرینی دسته ای پای برتر-غیربرتر، دسته ای پای غیربرتر-برتر، زنجیره ای،افزایشی وکنترل تقسیم شدند. به منظورتعیین پای برتر از آزمون پا برتری کورن،برای ارزیابی الگوی مهارت از مقیاس ارزیابی الگوی شوت روی پای امیرفخریان وبرای سنجش دقت شوت ازآزمون شوت مور-کریستین تعدیل شده برای کودکان استفاده شد.آزمون هادر3مرحله پیش آزمون، یادداری وانتقال برگزارشد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درآزمون یادداری و انتقال شاخص عدم تقارن حرکتی در دقت شوت در گروه کنترل بیشترین مقدار و در گروه تمرینی افزایشی کمترین مقدار را داشت. از طرف دیگر در آزمون یادداری میانگین شاخص عدم تقارن حرکتی در الگوی شوت درگروه تمرینی افزایشی کمترین مقدار و در گروه دسته ای پای غیربرتر-برتر بیشترین مقدار را داشت ولی در آزمون انتقال بین گروه ها در این شاخص تفاوت معنی داری مشاهده نشد.در نهایت اینکه تمرین افزایش سطح تداخل زمینه ای سبب کاهش عدم تقارن حرکتی پای کودکان در شوت فوتبال شد.