بررسی اثر ضد میکروبی کفیر در زمانهای متفاوت تخمیر
کفیر یک پروبیوتیک کمپلکس می باشد که مبدا آن شمال قفقاز است. بطور کلی دانه های کفیر دارای میکروارگانیسم هایی نظیر استرپتوکوکسی های اسید لاکتیک، لاکتوباسیل های مزوفیلیلیک اسید لاکتیک، مخمرهای
تخمیر کننده و غیر تخمیر کننده لاکتوز و باکتری های اسید استیک است، که به اثرات درمانی آنها اشاره شده است.
در این مطالعه تجربی اثرات ضد میکروبی کفیر بر روی باکتری سودوموناس آئروژنوزا جدا شده از بیمار دچار سوختگی و سودوموناس آئروژنوزا استاندارد (ATCC 27853) با استفاده از محیط های کشت میکروبیولوژی و تعیین MIC با استفاده از روش های رقت لوله ای و روش چاهک و بررسی کینیتیک مرگ در حضور دو نوع از عصاره های کفیر در دو زمان متفاوت تخمیر 96 و 72 ساعت در دمای 35 درجه سلسیوس به صورت in vitro مورد مطالعه قرار گرفت. میزان اسید لاکتیک و اسید استیک نیز با HPLCفاز معکوس اندازه گیری گردید.
در این مطالعه تجربی، بیشترین اثر ضد میکروبی عصاره کفیر در دمای 35درجه سلسیوس با 96 ساعت زمان تخمیر و غلظت 250 میلی گرم در میلی لیتر روی سودوموناس آئروژنوزا (ATCC 27853) و سودوموناس آئروژنوزا جدا شده از بیمار سوخته بدست آمد.
عصاره کفیر دارای اثرات ضد میکروبی بر روی باکتری سودوموناس آئروژنوزا(ATCC 27853) استاندارد و سودوموناس آئروژنوزا جدا شده از بیمار سوخته می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.