نقش نیازهای اساسی روانشناختی در درگیری تحصیلی؛ با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پایه نهم

درگیری تحصیلی، از جمله مهم ترین عوامل موفقیت در پیشرفت تحصیلی است که در یافته های پژوهشی دهه اخیر مورد تاکید فراوان قرار گرفته است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش نیازهای اساسی روانشناختی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی انجام شده است. روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه نهم شهر مشهد به تعداد 34688 نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی با انتساب متناسب، 700 نفر از آنان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه نیازهای اساسی روانشناختی دسی و همکارن (2000) با پایایی (82/0=α)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی میدلتون و میگلی (1997) با پایایی (81/0=α) و پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و تسنگ (2011) با پایایی (91/0=α) استفاده شد که روایی محتوا و سازه آن ها نیز بررسی و تایید شد. نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که مدل پیشنهادی با داده های پژوهش برازش مناسبی دارد. تاثیر مستقیم نیازهای اساسی روانشناختی بر خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی تایید شد. اثر مستقیم خودکارآمدی بر درگیری تحصیلی نیز تایید گردید. همچنین اثر غیرمستقیم نیازهای اساسی روانشناختی بر درگیری تحصیلی از طریق خودکارآمدی تحصیلی تایید گردید.