کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در بررسی ارتباط بین همدلی، پاسخگویی و مسئولیت پذیری پرستاران با احساس آرامش بیماران بستری دربخش های اورژانس

برای همه ما پیش آمده که در موقعیت های سخت زندگی قرار گرفته ایم. گاهی این موقعیت سخت بیماری است و فرد برای بار اول با شنیدن داشتن بیماری، از نظر روحی تحلیل می رود و نمی تواند خود را در این موقعیت ببینید. هدف از این پژوهش کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در بررسی تاثیر همدلی، پاسخگویی و مسئولیت پذیری (کیفیت خدمات) پرستاران بر احساس آرامش بیماران بستری در بخش های اورژانس است.

این پژوهش به روش توصیفی - همبستگی با ماهیت کاربردی در بهمن ماه سال 1398 انجام شده است. جامعه آماری شامل بیماران بخش های اورژانس بیمارستان نمازی شیراز می باشد. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 195 نفر محاسبه شده است. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند و ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه استاندارد می باشد که روایی و پایایی آن تایید شده است؛ هم چنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شده است.

میانگین نمرات ارزیابی بیماران از متغیر همدلی پرستاران برابر با 4/42 از 5، مسئولیت پذیری 4/48، پاسخگویی4/44 و احساس آرامش بیماران برابر با 4/52 می باشد. اندازه اهمیت نرمال شده متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته طبق خروجی شبکه عصبی مصنوعی به ترتیب همدلی 100 پاسخگویی 68/6و مسئولیت پذیری 59/5محاسبه شده است.

 در محیط بیمارستان رفتارهای مختلف پرستاران بر روحیات بیماران خسته و ناامید بسیار تاثیرگذار است و پرستاران محترم با ایجاد حس همدلی با بیماران و پاسخگویی مناسب و به موقع و مسئولیت پذیری خوب (کیفیت خدمات)، می توانند این حس آرامش را در بیماران ایجاد کنند.