اثر بخشی درمان شناختی هیجانی دینی (TECR) برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی درمان شناختی - هیجانی دینی (RCET) برحالت های روان شناختی مثبت بیماران مزمن کلیوی بود. پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 40 نفربود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به تصادف به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 15 جلسه 90 دقیقه ای تحت تاثیر درمان شناختی - هیجانی دینی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه حالت های روان شناختی مثبت نسایی، رجایی وخوی نژاد (1390) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره (آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد حالت های روان شناختی مثبت گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل معنا دار بود. نتیجه اینکه، درمان شناختی - هیجانی دینی (RCET) به عنوان رویکردی جدید موجب افزایش معنویت و حل مساله در رویایی با رنج های انسان می شود.