شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بنادر با تکنیک AHP (مورد کاوی: بندر چابهار)

بنادر دروازه های تجارت هستند و نقش تعیین کننده در بازارهای رقابتی جهانی و جریان سرمایه گذاری به درون فضای ملی، جذب زیرساخت های تجاری و مبادلات دریایی را فراهم می آورند. از یک سو با توجه به وظیفه اصلی بنادر، خدمات رسانی به شناوران و پسکرانه و نقش استراتژیک آنها برای اقتصاد و بازرگانی بین المللی کشورها، مهم تلقی می شوند و از سوی دیگر، توسعه و سودآوری بنادر مستلزم جذب سرمایه گذاری خارجی می باشد تا انتقال سرمایه، تکنولوژی و تخصص به وقوع بپیوندد. بندر چابهار با دارا بودن موقعیت استراتژیک جغرافیایی، بسترهای قابل توجهی را برای سرمایه گذاری اقتصادی فراهم نموده است. بنا به دلایل فوق، موضوع "شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بنادر (مورد کاوی: بندر چابهار)" به عنوان موضوع این پژوهش انتخاب شده است. تحقیق حاضر به صورت کمی انجام شده است؛ به این صورت که 67 زیرعامل شناسایی شده از طریق تحقیقات محققان داخلی و خارجی با بکارگیری تکنیک دلفی فازی به 39 عامل مهم تر کاهش یافته و در قالب 7 عامل اصلی "اقتصادی، سیاسی و حقوقی، فرهنگی و اجتماعی، طبیعی و جغرافیایی، تشویقی و حمایتی، درون سازمانی، فنی" طبقه بندی شده، سپس با استفاده از تکنیک AHP اولویت بندی شده است. بر اساس نتایج حاصل از تکنیک AHP، عوامل اصلی "اقتصادی، سیاسی و حقوقی، تشویقی و حمایتی" به ترتیب سه عامل اصلی مهم تر و زیرعوامل "تحریم های بین المللی، سطح دانش فنی و دسترسی به تکنولوژی پیشرفته در جامعه، دسترسی به گذرگاه ها و آب های بین المللی، ارتباطات سیاسی با سایر کشورها به ترتیب چهار زیرعامل مهم تر و موثرتر در جذب سرمایه گذاری خارجی در بندر چابهار می باشند.