تاثیر تجربه زیسته بر ماهیت عناصر روایت (مطالعه موردی من زنده ام)

روایت تجربه زیسته نویسنده، چه تاثیری بر شکل گیری ماهیت عناصر روایت دارد؟ هدف این پژوهش شناخت تاثیر تجربه زیسته بر شکل گیری ماهیت عناصر روایی است. برای مطالعه موردی، من زنده ام برگزیده شد که روایت تجربه دوران اسارت نویسنده است. شیوه پژوهش، متن پژوهی است. یافته ها نشان می دهند که؛ روایت از آن جا که برآمده از تجربه زیسته نویسنده است، توانسته به خوبی از عهده پردازش پیچیده و عمیق عناصر روایی برآید و نویسنده را از کاربرد شگردهای داستان پردازی بی نیاز کند. شخصیت های داستان نه برساخته خیال، بلکه انسان های واقعی هستند. عنصر حقیقت مانندی در بالاترین حد تاثیرگذاری است. گزینش زاویه دید اول شخص راوی قهرمان در انتقال دلهره های هولناک آمیخته به امید نقش اساسی دارد. شهرهای جنگ زده، جبهه ها، اردوگاه اسیران صحنه واقعی رخدادها هستند. گفتگو ها و تلاش برای دستیابی به اخبار جنگ بخش چشمگیری از حوادث هستند. چالش های پیوسته و سهمگین شخصیت ها در مرز مرگ و زندگی، جریانی مدام از کشمکش های درونی، بیرونی، ذهنی، جسمانی و عاطفی پرقدرت آفریده وگره افکنی ها و بحران ها و تعلیق پرتوانی را شکل داده و رخدادهای پیش بینی ناپذیر پیرنگ را استوار و سرشار از کشمکش، تعلیق و پویایی کرده و خواننده را در دلهره مداومی نگاه می دارد. در نتیجه؛ این یافته ها، تاثیر عمیق و بنیادین محاکات تجربه زیسته بر شکل گیری ماهیت عناصر روایی را آشکار می کند.