الگویابی ساختاری روابط بین رفتار شهروندی سازمانی ، عدالت سازمانی، سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی (مورد مطالعه: کارکنان دانشگاه پیام نور کرمان)

در ادیان آسمانی، شناخت خداوند به عنوان «امر کننده به عدل» و «به پادارنده عدل» است که اساس رابطه انسان با خدا نیز هست. عدل در مفهوم اجتماعی، هدف نبوت و به مفهوم فلسفی، مبنای معاد است. عدالت و اجرای آن یکی از نیازهای اساسی و فطری انسان است که همواره در طول تاریخ، بستری مناسب جهت توسعه جوامع انسانی، فراهم کرده است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی ارتباط عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه پیام نور شهر کرمان با نقش میانجی سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی و ارایه الگوی ساختاری می باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه اجرا، توصیفی-همبستگی است که در آن ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها به کار گفته شد. جامعه آماری تحقیق شامل 460 نفر از کارکنان دانشگاه پیام نور شهر کرمان است که بر اساس جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 210 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پایایی و روایی ابزار تحقیق با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی و میانگین واریانس تبیین شده ارزیابی و تایید شد و روایی محتوایی پرسشنامه ها توسط استادان و خبرگان آشنا به موضوع تایید شد. آزمون مدل مفهومی پژوهش با روش حداقل مربعات جزیی با بکارگیری نرم افزار Smart PLS انجام شد. نتایج نشان می دهد که عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی، سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی تاثیر دارد و هم چنین سرمایه اجتماعی و تعهد سازمانی نیز بر رفتار شهروندی سازمانی تاثیر دارد. در حقیقت، عدالت سازمانی نقش محوری در سازمان ها دارد و با برقراری آن می توان روابط قوی بین کارکنان و بازده بالاتری را مشاهده کرد.